Αυτισμός


   Η αυτιστική διαταραχή (συναντάται και ως «διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή») ανήκει στις βαριές εκτεταμένες διαταραχές της ανάπτυξης. Χαρακτηρίζεται από έντονα διαταραγμένη κοινωνική διαντίδραση και επικοινωνία και από έντονα περιορισμένες δραστηριότητες και ενδιαφέροντα.
   Τα παιδιά με αυτισμό φαίνονται να μην αναπτύσσουν την ικανότητα να κάνουν δεσμό με τους γονείς τους ή τα άτομα που τα φροντίζουν. Στις κοινωνικές τους επαφές είναι απόμακρα, δε συμμετέχουν και δε κάνουν σχέσεις με συνομήλικους.
   Υπάρχει αδυναμία στην επικοινωνία. Μπορεί να είναι μονότονη, σαν τραγούδι, να παρουσιάζει στερεοτυπίες, επαναλήψεις λέξεων ή φράσεων ή διάφορα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά. Στα άτομα με ανεπτυγμένη ομιλία υπάρχει έντονη δυσκολία να αρχίσουν ή να διατηρήσουν μια συζήτηση.
   Ακόμα, υπάρχει έντονη και άκαμπτη ανάγκη στη συμπεριφορά και τις δραστηριότητες του αυτιστικού να διατηρεί συγκεκριμένες τελετουργικές συμπεριφορές, επί παραδείγματι να κάθεται στο ίδιο μέρος, να παίρνει τον ίδιο δρόμο κατεύθυνσης κτλ. και να γίνεται έντονα ανήσυχος αν τον διακόψουν σε αυτό ή προσπαθήσουν να του το αλλάξουν.
   Οι αυτιστικοί συνήθως είναι υπερκινητικοί, παρουσιάζουν διάσπαση προσοχής, παρορμητικοί, εκρηκτικοί (θυμός – επιθετικότητα), κλαίνε - γελάνε χωρίς λόγο, κινούνται ρυθμικά, δεν έχουν βλεμματική επαφή. Σε μεγάλο ποσοστό (περίπου 75%) ο αυτισμός συνοδεύεται με νοητική αναπηρία – συνήθως μέτρια. Μπορεί ακόμα να υπάρχουν σύνοδες νευρολογικές ή άλλες γενικές ιατρικές καταστάσεις, επιληπτικοί σπασμοί και διάφορα μη ειδικά νευρολογικά σημεία.
   Μέχρι σήμερα η αιτιολογία του είναι ουσιαστικά άγνωστη. Η επικρατούσα υπόθεση είναι ότι η αυτιστική διαταραχή οφείλεται σε κάποιου είδους εγκεφαλική δυσλειτουργία.
   Η διαταραχή αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της συνήθως τους πρώτους 3-6 μήνες. Οι γονείς εκεί θα παρατηρήσουν πως το βρέφος δεν αναπτύσσεται φυσιολογικά όσον αφορά την ανταπόκρισή του στο χάδι ή στο να χαμογελάσει.
   Κάποιοι αυτιστικοί, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους, μπορεί να βελτιώσουν ελλειμματικούς τομείς στη διάρκεια της ζωής τους και άλλοι όχι. Είναι μια χρόνια διαταραχή. Εφόσον διαγνωσθεί ένα παιδί με αυτισμό είναι καλό να διευκρινίζεται στους γονείς πως πρόκειται για διαταραχή στην ανάπτυξη του νευρολογικού συστήματος του παιδιού και όχι για κάποια ψυχολογική διαταραχή που προεκλίθη από τη συμπεριφορά των γονέων. Έπειτα, θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα υποστηρικτικό – συμβουλευτικό πλαίσιο στην οικογένεια όπου θα τους δίνονται σαφής πληροφορίες και οδηγίες για την αντιμετώπιση της άκαμπτης και στερεότυπης συμπεριφοράς καθώς και για την βελτίωση των κοινωνικών και γλωσσικών δεξιοτήτων. Τα αυτιστικά παιδιά θα χρειαστούν ειδική εκπαίδευση ή παρακολούθηση ειδικών προγραμμάτων σε κέντρα ημέρας. Η ειδική εκπαίδευση είναι η βάση για τη βελτίωση της συμπεριφοράς τους. Φαρμακευτική αγωγή που στοχεύει στην θεραπεία της αυτιστικής διαταραχής δεν υπάρχει. Ωστόσο, ανάλογα το περιστατικό και τα χαρακτηριστικά του, μπορεί να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή για την βελτίωση των χαρακτηριστικών της διαταραχής στο άτομο.
   Πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις Η.Π.Α έδειξε πως 1 στα 110 παιδιά στην Αμερική γεννιούνται με διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού (ASD). Η διαταραχή προσβάλει συχνότερα τα αγόρια από τα κορίτσια (περίπου 60% είναι αγόρια). Τονίζει πως η διαταραχή δεν διαγιγνώσκεται μέσω κάποιου τεστ αλλά μέσω της παρατήρησης της συμπεριφοράς του παιδιού. Το 50% των γονέων παρατηρεί παράξενη συμπεριφορά του παιδιού τους σε ηλικία από 18 μηνών ενώ τα 4/5 των γονέων από την ηλικία των 24 μηνών.
   Σύμφωνα με την έρευνα, η αυτιστική διαταραχή είναι η ταχύτερα αυξανόμενη αναπτυξιακή αναπηρία (τιμή ανάπτυξης: 1,148%). Εκεί όπου το 1997 οι περιπτώσεις αυτιστικών παιδιών ανέρχονταν στις 0.8 / 1000 παιδία, το 2007 έχουμε 5,2/ 1000 παιδιά με τις τάσεις ολοένα να αυξάνονται. Δύο ερμηνείες που θα μπορούσαμε να δώσουμε σε αυτό είναι η βελτίωση και εξέλιξη της επιστήμης στη διάγνωση του αυτισμού και οι αλλαγές στον τρόπο της ανθρώπινης ζωής.

Βιβλιογραφία

1. Μάνου, Ν.(1997). Βασικά στοιχεία Κλινικής Ψυχιατρικής. Θεσσαλονίκη, University Studio Press

Πηγή (έρευνα): www.autism-society.org


Το παρόν άρθρο είναι αφιερωμένο στη μνήμη της παιδοψυχιάτρου Βάιας Τσιαφάκη

Δεπάστας Χαράλαμπος

Κοινωνικός Λειτουργός

Επικοινωνία: anisihesmeres@gmail.com
Blog: 
http://depastascharalampos.blogspot.gr/
Like us on Facebook:
Ανήσυχες Μέρες (Page)
Follow us on Twitter: Depastas Charalampos
@Ch_Depastas


Σχόλια